چرا سایت تیز بین را راه اندازی کردیم؟
9 شهریور 1402 0
به نام خداوند متعال
همانطور که از عنوان این مقاله بر می آید، در چند سطر آتی دلایل شکل گیری سایت تیز بین را بطور مختصر بیان خواهم نمود تا برای مخاطبین عزیز راهی که پیموده شده است کمی مشخص گردد. این نوشته را شاید بتوان دلنوشته ای کوتاه برای برداشتن گامی کوچک با هدفی والا تصور نمود، به همین منظور در سطور بعدی سعی دارم تا برای درک بهتر خواننده گرامی از واژگان محاوره ای استفاده نمایم و خالی از هرگونه تکلف ادبی باشد و مانند یک مهندس از واژگانی ساده و به دور از هرگونه ابهام استفاده نمایم.
ابتدای ماجرا به سال های دهه هشتاد بر می گردد، سال هایی که در گیرودار فارغ التحصیلی از دوره کارشناسی و آماده شدن برای دوره کارشناسی ارشد بودم. من کارشناسی خود را در سال 1384 از دانشگاه گیلان در رشته برق گرایش الکترونیک گرفتم و سپس یک سال سربازی رفتم و در سال 87 از دانشگاه شهید بهشتی در رشته الکترونیک کوانتوم در مقطع کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شدم. از همان سال های آخر دوره کارشناسی با واژه ابزاردقیق آشنا شدم و در یک بازه کوتاه در سال 1385 به مدت چند ماه در پتروشیمی ماهشهر در پروژه ای که به نام Revamping بود با شرکت فرانگر صنعت که در آن زمان در حوزه ابزاردقیق و اتوماسیون بسیار فعال بود مشغول به کار شدم. مزیت اصلی کار در پروژه مذکور آشنایی من با واژگانی از جمله فیلدباس و فوندیشن فیلدباس بود که در محضر اساتیدی همچنون جناب آقای مهندس محسنی و جناب آقای مهندس نصری و دیگر عزیزان بودم و برای اولین بار با اتوماسیون صنعتی و ابزاردقیق بطور گسترده آشنا شدم.
از همان ابتدای ورود من به صنعت همیشه به دنبال منابع و مراجعی بودم که بتوانم با مطالعه آنها در حوزه تخصصی ابزاردقیق و اتوماسیون بهره مند شوم و بتوانم مهارت خود را در این زمینه افزایش دهم، اما متاسفانه در آن سالها با کمبود منابع فارسی مواجه بودیم و با توجه به اینکه دسترسی به اینترنت هم محدود بود اطلاعات و کتابچه های راهنمای بسیار کمی موجود بود.
اهمیت موضوع برای من در سال 1388 خودش را بیشتر نمایان ساخت، مابین سال های 1388 تا 1390 من در پالایشگاه فاز 2و3 در شرکت سنا اندیشه و سپس در شرکت بونیز سازه با جوینت شرکت فرینه صنعت به عنوان اولین کارشناس ابزاردقیق در بخش تعمیرات و نگهداشت مشغول به کار شدم. در آن سال فازهای 1 تا 10 عسلویه راه اندازی شده بود و به مرحله تعمیرات و نگهداری رسیده بود. در بخش ابزاردقیق بسیاری از بچه های فعال اعم از تکنسین، استادکار و کارشناس بودند که بطور عملی با ابزاردقیق آشنا بودند ولیکن هیچ یک از آن دوستان بصورت علمی با ابزاردقیق برخورد نمی کرد و کاملا تجربی دانش خود را در زمینه ابزاردقیق کسب کرده بود.
متاسفانه یکی از سیاه بختی های جامعه کارگری ما ایرانیها اینست که هیچ وقت اطلاعات عملی و تجارب خودمان را با یکدیگر سهیم و به اشتراک نمی گذاریم، در آنجا هم بدین منوال بود و همه بچه هایی که در بخش ابزاردقیق کار می کردیم به دلیل اینکه بخواهند شغل خود را حفظ کنند و کارفرما به آنها محتاج باشد به هیچ عنوان تجربه خود را به دیگری انتقال نمی داد.
این مسئله یکی از مهمترین موضوعاتی بود که باعث شد من به فکر راه اندازی یک نشریه داخلی به نام ایکا بیافتم. نشریه ایکا که با همت من و دو تن از دوستانم به نام جناب آقای مهندس علی یعقوبی و جناب آقای مهندس مهدی سیفی که به تمام معنا از متخصصین حوزه عملی ابزاردقیق هستند و در حال حاضر نیز از مسئولین بخش ابزاردقیق پتروشیمی کاویان و مروارید هستند راه اندازی شد. تلاش کردیم تا هر هفته ده صفحه مطالب علمی و عملی ابزاردقیق را تهیه و تدوین کنیم و در بین تمام پالایشگاه های عسلویه چاپ و نشر دهیم. در روزهای اول تنها چند نسخه را تهیه کردیم و بین همکاران پخش کردیم ولی در نسخه های بعدی رفته و رفته استقبال زیاد شد و سپس به چند صد نسخه رسید. شکر خدا استقبال همکاران بسیار خوب و مثال زدنی بود. در آنجا بود که متوجه شدم اطلاعات کافی علمی و عملی در بخش ابزاردقیق بسیار کم است، البته رفته رفته با وسعت اینترنت و فراگیر شدن آن دسترسی به منابع انگلیسی نیز فراهم گردید اما داشتن یک مرجع فارسی و مطمئن بسیار احساس می شد.
به همین خاطر در سال 1391 تصمیم به دریافت مجوز نشریه از وزارت ارشاد گرفتم تا در قالب ماهنامه و بصورت حرفه ای به انتشار مطالبی در حوزه ابزاردقیق بپردازم که سرانجام پس از سعی و تلاش فراوان موفق به دریافت مجوز نشریه با عنوان ماهنامه ابزاردقیق، کنترل و اتوماسیون از وزارت ارشاد شدم.
اما متاسفانه به دلیل عدم آشنایی و کمبود آگاهی من از حوزه نشر و مطبوعات، پس از گذشت یکسال و چاپ یازده شماره از ماهنامه، دیگر قادر به مدیریت و ادامه آن نبودم، بنابراین بادلی پر از غم و اندوه مجبور به پایان دادن فعالیت ماهنامه شدم. پس از بسته شدن نشریه و عدم فعالیت افرادی که در آن یک سال با ماهنامه ارتباط برقرار کرده بودند خواستار چاپ مجدد و ادامه آن بودند. البته با گسترش اینترنت و فعال شدن استارت آپ ها با یکی از دوستان همفکرم جناب آقای مهندس حامد صفرپور تصمیم به راه اندازی استارت آپی گرفتیم که خوب آنهم به دلیل پاره ای از مسائل متاسفانه ناکام ماند و امیدوارم روزی فرا برسد که مجددا با ایشان که از مهندسان خوشفکر و مهمتر از آن همفکر و به قولی ستون کار بودند فعالیت خود را ادامه دهیم، اما همچنان نیاز به داشتن مرجعی امن و مطمئن در حوزه ابزاردقیق، کنترل و اتوماسیون را احساس می کردم. 
تا اینکه پس از مدت ها تصمیم گرفتم مجدداً اقدام به راه اندازی آن نمایم، اما این بار نه بصورت چاپی که دوره مطبوعات کاغذی گذشته است ولی بصورت کاملاً دیجیتال، که شما آن را تحت قالب سایت تیز بین به عنوان دانشگاه دیجیتال حوزه ابزاردقیق، کنترل و اتوماسیون مشاهده می نمائید. اینبار یک تفاوت ویژه دارد و آن هم همیاری و حمایت همسر عزیزم سرکار خانم مهندس سولماز محمودی است، اینبار حمایت او را به دنبال دارم و امید دارم تا با تلاش و کوشش یکدیگر بتوانیم سایت تیز بین را که گامی کوچک است ولی هدفی والا را دنبال می کند به ثمر بنشانیم.
اینجانب در پیشگاه شما مخاطبین عزیز و در محضر خداوند متعال عهد می بندم به عنوان عضو کوچکی از جامعه مهندسی ایران، تمام تلاش و داشته های علمی و عملی خود را به کار ببندم تا بتوانیم با ارائه مطالب مفید و سودمند و مورد نیاز جامعه مهندسی ایران قدمی مثبت در جهت ارتقای دانش فنی صنعت ایران برداریم لذا در این راه که هدف آن پیشرفت سرزمین عزیزمان ایران است، حمایت های شما عزیزان و بازخوردهای شما در بهبود و کارآیی این سایت بسیار ارزشمند و تاثیرگذار خواهد بود، به امید روزهای خوب و پیشرفت برای شما عزیزان و سرزمینمان ایران.
سلمان پاکی
مدیر مسئول و سردبیر
سایت تیز بین
نظرات