یکی از گردهمایی های زیبای تاریخ بشریت، پدیده المپیک است. المپیک واژه ایست که بر فراز تاریخ کهن بشریت سایه گسترانیده است و بشریت را به رقابتی جوانمردانه به دور از هر گونه رنگ و نژادی در صلح فرا می خواند.
هر گاه مشعل المپیک از رهگذر مسیری طولانی به وسعت تاریخ انسان توسط قهرمانانی همچون محمد علی کلی روشن و درخشان می شود، دل های آرزومند ملیون ها انسان به قهرمانی و برافراشته شدن پرچم میهن خویش است تا به واسطه آن خود را پهلوانان تاریخ بشریت بدانند و همگام و همراه مدال آفرین کشور خود سرود پهلوانی از فراسوی تاریخ بپندارند.
پهلوانان ما همچون تختی اسطوره های این سرزمین هستند که با لبی خندان، قلبی پر امید و چشمی گریان، ما را همراه خود به قله های افتخار و سکوهای بلند مرتبه می رسانند.
المپیک صحنه اشک ها و لبخندهاست، صحنه وطن و وطن پرستی است، صحنه میهن دوستی و عشق به ایران است، لیک چه بسیارند آنانی که از این رهگذر جا می مانند، خجل ولی امیدوار، به بخش بزرگان، بازگشت به آغوش خانواده، صحنه غم انگیزی است، صحنه رویارویی دو تن، دو ایرانی، دو هم میهن، ولی ما ایرانی هستیم، هر جا لغزشی وجود داشته است، باز ما ایرانی هستیم و ایران را دوست داریم.
صحنه های عجیبی است هم میهنی که لباس رقیب را بر تن دارد و در آخرین بزنگاه مسابقه خویش، می بازد و برای خدا حافظی او کسی نمی آید، اما ما ایرانی هستیم و به یاری او می شتابیم، مباد آن روز که غم و اندوه بر چهره زیبای ایرانی نشیند، مباد آن روز که غم میهمان یک پهلوان باشد، ما ایرانی هستیم هر جا ه باشیم و هر جا که هستیم.
اینکه این نوشته را می نویسم لحظاتی است که تکواندوکار ایران زمین برد را نصیب ایران کرد، شرافت و غیرت برازنده مرد و زن ایرانی است، این پیروزی گوارای وجود شما عزیزان باد، به همه افتخارآفرینان و مدال آفرینان کشورم ایران که با همت و تلاش خود باعث شادی مردم ایران شدند از صمیم قلب درود می فرستم و آرزوی سربلندی و بهروزی از خداوند برای آنها طلب می کنم. پاینده باد ایران و ایرانی.
باتشکر
سلمان پاکی
سردبیر سایت تیزبین
نظرات