روش سیگنالینگ پروتکل هارت (HART)

در این مقاله در 6 بخش روش سیگنالینگ هارت، بلوک دیاگرام ترانسمیتر هارت، ساختار شبکه و نحوه آدرس‌دهی آن توضیح داده خواهد شد که امیدوارم مفید واقع گردد.
 

1. مقدمه:

HART مخفف Highway Addressable Remote Transducer به معنی شاهراه مبدل های کنترل از راه دور آدرس‌پذیر می‌باشد. هارت ارتباط دیجیتال را برای تجهیزات ابزار دقیق آنالوگ که دارای برد میکروپروسسوری می‌باشد، برقرار می‌نماید. این پروتکل اجازه می‌دهد تا تجهیز بتواند مواردی از قبیل کالیبراسیون، تنظیم محدوده[1]، تنظیم میرایی[2] و ... را انجام دهد.
این پروتکل نخستین شماتیک مخابراتی دیجیتال دو طرفه[3] است که برای ترانسمیترهایی بکار می‌رفت که سیگنال‌های آنالوگ را توزیع می‌کردند. هارت همچنین به گیرنده های فرآیند توسعه داده شد و بعضی اوقات در کنترل و نمونه‌برداری[4] نیز بکار گرفته شد. هارت در دهه 1980 توسط شرکت Rosemount ارائه گردید. سپس شرکت آن را به یک استاندارد باز تبدیل کرد. سپس بوسیله کمیته پایه‌گذاری هارت که شامل 114 شرکت زیرمجموعه بود، توسعه داده شد. به عنوان یک استاندارد عملی[5]  برای ارتباطات داده‌ای در تجهیزات ابزار دقیق آنالوگ، هارت در فرآیندهای گسترده‌ای (از لوله‌های روغنی تا مواد خمیری[6] و دستگاه کاغذ سازی[7]) مورد استفاده قرار می‌گرفت. در سال 1998 تخمین زده شده بود که حدود 5 میلیون تجهیز هارت نصب شده بود.
در بین تولیدات بسیار هارت موارد زیر موجودند: ترانسمیترهای فرآیند آنالوگ، ترانسمیترهای فرآیند فقط دیجیتال، ترانسمیترهای فرآیند چند متغیره، کنترلرهای محلی، مبدل‌های هارت به آنالوگ، مودم‌ها رابط‌ها[8] و دروازه‌ها[9]، بریرهای ذاتا ایمن[10] سازگار با هارت، ایزوله کننده ها، کالیبراتورها و پکیج‌های نرم‌افزاری. مطالعات اخیر پیش بینی می‌کند که فروش محصولات هارت در هر سال 5/17 درصد پیشرفت خواهد داشت.