اندازه گیری دما به روش دماسنج بی متال Bimetallic thermometer

در سال 1735 میلادی فردی بنام جان هریسون[1] که یک ساعت ساز انگلیسی بود اولین بار از پدیده ای استفاده نمود که به آن پدیده بی متالیک[2] گفته می شود. او از دو فلز غیر مشابه در یک ساعت چرخ دنده ای برای شمارش تغییرات دمای کشتی استفاده نمود که از قابلیت افزایش طول فلزات در برابر دما بهره می جست. این خاصیت اساسی ترین ویژگی قطعاتی است که به آنها بی­متال گفته می شود.
امروزه از این قابلیت در بسیاری از کاربردها استفاده می شود. بطور کلی از این پدیده می توان در دو کاربرد عمده استفاده نمود: یکی به عنوان محرک (مانند رله ها و سوئیچ های بی متال) و دیگری به عنوان اندازه گیر و گیج های (نمایشگر) دمایی[3].