بررسی واحد های پالایشگاه نفت لاوان

نفت به صورت خام يا فراورش نشده خيلي مفيد نيست و به صورتي كه از دل زمين بيرون آمده كاربرد چنداني ندارد. با اينكه نفت شيرين (با لزجت كم و نيز با گوگرد كم) به صورت تصفيه نشده در وسايل محركه با قوه بخار به كار برده مي شد، گازها و ساير محلول هاي سبك تر آن معمولاً داخل مخزن سوخت جمع شده و باعث بروز انفجار مي گرديد. غير از مورد گفته شده براي استفاده از نفت براي توليد محصولات ديگر مانند پلاستيك، فوم ها و ... نفت خام به طور حتم بايد پالايش گردد. فرآورده هاي سوختي نفتي در گستره وسيعي از كاربردها، سوخت كشتي، سوخت جت، بنزين و بسياري ديگر موارد استفاده مي شود. هر كدام از مواد فوق الذكر داراي نقطه جوشي متفاوت مي باشند از اين رو مي توان آنها را توسط فرآيند تقطير از همديگر جدا نمود. از آنجائيكه تقاضاي زيادي براي اجزاي مايع سبك تر وجود دارد از اين رو در يك پالايشگاه مدرن نفتي هيدروكربن هاي سنگين و اجزاي گازي سبك در طي فرآيندهاي پيچيده و انرژي بري به مواد با ارزش تري تبديل مي شوند. نفت به خاطر دارا بودن هيدروكرب نهايي با وزن و طول هاي مختلف مانند پارافين، آروماتيك ها، نفتا، آلك نها، دي نها و آلكالين ها مي تواند در موارد متعددي مفيد واقع گردد.
هيدروكربن ها مولكول هايي با طول هاي متفاوت هستند كه تنها از هيدروژن و كربن تشكيل شده اند، ساختارهاي مختلف به آنها خواص متفاوتي مي دهد. فن پالايش نفت در واقع عبارتست از جداكردن و بالابردن درجه خلوص اجزا تشكيل دهنده نفت از هم مي باشد. همينكه اجزا از هم جدا گرديده و خالص شدند مي توان ماده روغنكاري يا سوخت را به طور مستقيم روانه بازار مصرف
كرد. مي توان با تركيب مولكول هاي كوچ كتر مانند ايزوبوتان و پروپيلن و يا بوتيلن طي پروس ههايي همانند آلكالنين كردن يا ديمرازسيون مي توان سوختي با اكتان موردنظر تهيه نمود. همچنين درجه اكتان بنزين را م يتوان طي فرآيند بهسازي توسط كاتاليزور بهبود بخشيد كه طي آن هيدروژن از هيدروكربن جداشده و هيدروكربن آروماتيكي تشكيل م يگردد كه درجه اكتان بسيار بيشتري دارد. توليدات مياني برج جداكننده را مي توان طي پروسه هاي كراكينگ گرمايي، هيدروكراكينگ و يا كراكينگ كاتاليزوري سيالي به محصولات سبك تري تبديل نمود. مرحله نهايي در توليد بنزين تركيب مواد هيدروكربن مختلف با درجه هاي اكتان متفاوت با همديگر است تا به مشخصات محصول موردنظر دست يابيم. معمولاً پالايشگاه هاي بزرگ توانايي پالايش از صدهزار تا چندين صدهزار بشكه نفت در روز را دارا مي باشند. به دليل ظرفيت بالاي مورد نياز، بسياري از پالايشگاه ها به صورت دائم براي مدت طولاني از چندين ماه تا چندين سال بطور مداوم كار ميكنند.
پالايشگاه هاي نفت بسته به نوع خوراكي كه بر مبناي آن طراحي شده اند داراي پيچيدگ يهاي متفاوتي هستند كه بر اساس آن ميزان و نوع محصولات متفاوتي توليد مي كنند. ميزان سرمايه گذاري براي احداث يك پالايشگاه با پيچيدگي متوسط بين 18 تا 19 هزار دلار به ازاي هر بشكه ظرفيت پالايش است و با افزايش درجه پيچيدگي گاه تا 24 تا 25 هزار دلار در هر بشكه سرمايه گذاري نياز دارد.